Podczas warsztatu postaramy się przełamać barierę drzemiącą w przekonaniu „programowanie – to nie dla mnie”. Przywrócimy uczestnikom wolność kodowania na co dzień zamkniętego w hermetycznym środowisku zawodowych programistów, w żargonie zrozumiałym wąskiej grupie specjalistów, w złożonych narzędziach deweloperskich.
To warsztat dla ciekawych innego oblicza programowania. Programowania kreatywnego, ekspresyjnego i generatywnego. Nastawionego na tworzenie interaktywnego przekazu, instalacji i obiektów.
Programowanie w swojej naturze jest procesem interdyscyplinarnym, fascynującym, wyzwalającym kreatywność. Bazując na ponad dwudziestoletnim doświadczeniu w nauczaniu programowania artystów, projektantów, psychologów, na informatykach i naukowcach kończąc, pokażemy dlaczego wielu ponosi porażkę próbując nauczyć się programowania oraz dlaczego są odrzucani przez istniejący system nauczania.
Pokażemy kod jako rodzaj tworzywa pozwalającego eksperymentować i formować otaczającą rzeczywistość. Być może za 10 lat szkicowanie w kodzie będzie umiejętnością tak podstawową jak dziś szkicowanie ołówkiem.
Zanurzymy się w interdyscyplinarną naturę kodu mówiąc o emergencji, chaosie, symulowaniu procesów społecznych. Pokażemy, że efekt działania kodu może być dziełem sztuki. Opowiemy o estetyce intelektualnej i trajektoriach. Przedstawimy kodowanie jako sposób myślenia i myślenie w kodzie jako „wzmacniacz zdolności umysłowych”.
Formularz zgłoszeniowy: https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLSf-o68J8x7ZayFKuH_CdIDcm9_DOotHp5Bgx1ET9M7cqAR2Bw/viewform?usp=sf_link
Na zgłoszenia czekamy do 5 lipca 2017. O wynikach rekrutacji poinformujemy do 7 lipca 2017.
Wiesław Bartkowski
Projektant interakcji i badacz systemów złożonych. Działa na pograniczu informatyki, nauk społecznych i designu. Wykładowca Uniwersytetu SWPS na wydziale psychologii oraz na School of Form, na której jest kierownikiem i współtwórcą studiów podyplomowych CreativeCoding.pl. Pasjonat dzielenia się umiejętnością programowania. Przekonuje projektantów by ubrudzili ręce w kodzie i poczuli właściwości tworzywa, jakim jest połączenie kodu z elektroniką. Naukowo zajmuje się complex systems. Symuluje komputerowo i analizuje systemy techno-społeczne. Realizował badania m.in. w programie „Future and emerging technologies”. Twórca narzędzi wykorzystywanych w ONZ i West Point. Uwielbia współpracować z artystami. Jego wizualizacje naukowe i instalacje interaktywne prezentowane były m.in. w MSN, CSW, BOZAR, Zachęcie i Teatrze Nowym.
Warsztaty rozpoczęliśmy inspirującym wykładem badacza i projektanta interakcji, Wiesława Bartkowskiego, który opowiedział o kreatywnym kodowaniu jako metodzie tworzenia doświadczeń w przestrzeni muzealnej. Omówiliśmy innowacyjne sposoby wykorzystania programowania w kulturze na przykładach projektów takich jak wystawa „Miara Pokoju. Quantum of Peace”, czy Interaktywna instalacja MICKEYPHONE. Rozmawialiśmy też o roli doświadczeń interaktywnych w misji edukacyjnej instytucji kultury. Osobom zainteresowanym pogłębieniem znajomości tematu polecamy wykład Wiesława na konferencji TEDxSGH, a także kilkugodzinne, praktyczne warsztaty z kreatywnego kodowania z Wiesławem, które organizujemy w lipcu: http://bit.ly/2ummoY7.
foto: Weronika Sarnowska
Po wykładzie otwierającym, skupiliśmy się na określeniu grup docelowych, do których instytucje skierują swoje narzędzia. Pogłębioną wiedzę o użytkownikach uzyskaliśmy dzięki badaniom, które uczestnicy zrobili wewnątrz swoich instytucji. Dane na których pracowali to m.in. analizy mediów społecznościowych, statystyki odwiedzin stron internetowych, prośby o dostęp do archiwów, a także wywiady z pracownikami biur informacyjnych i działów edukacji. Uzyskany pełniejszy obraz konsumentów kultury umożliwił wyselekcjonowanie określonych grup, do których skierowane zostaną nasze narzędzia. Są to bardzo różnorodne grupy – dwie z instytucji planują dotrzeć do dzieci i młodzieży, podczas gdy inna nakierowuje narzędzie na pasjonatów odkrywania i dokumentowania własnych korzeni – z czego wiele osób to Polacy żyjący na stałe za granicą. Aby lepiej zrozumieć potrzeby i zachowania naszych grup odbiorców, opracowaliśmy dla nich persony i mapy empatii.
Dzień pierwszy warsztatów uczestnicy ukończyli ze zdefiniowanymi grupami docelowymi, a także z jasno postawionym wyzwaniem, określających do kogo, i w jakim celu kierować będą swoje narzędzia.
Drugi dzień spotkania spędziliśmy na doprecyzowaniu pomysłów na narzędzia przy pomocy impact-effort matrix oraz na ich weryfikacji z programistą pod kątem wymagań technologicznych. W duchu projektowania zorientowanego na użytkownika, stworzyliśmy także pierwsze ścieżki użytkownika, aby upewnić się, że poruszanie po proponowanych narzędziach będzie przyjazne, intuicyjne i angażujące.
Po warsztatach mieliśmy przyjemność zwiedzić wystawę stałą nowo otwartego Muzeum Warszawy (MW jest jedną z czterech instytucji, z którymi współpracujemy w ramach Pracowni). Naszą uwagę przykuła zwłaszcza wizualizacja danych o zmianach, jakie na przestrzeni wieków zachodziły w Warszawie. Wizualizacja była współtworzona z pracownikami Medialabu Katowice, z którymi współpracujemy i którzy na podstawie podobnych danych stworzyli wizualną historię Katowic Apetyt na Radykalną Zmianę.
foto: Weronika Sarnowska
Kolejne spotkanie Pracowni Otwierania Kultury odbędzie się w połowie września. W międzyczasie uczestnicy będą pracowali nad pogłębieniem pomysłów na własną rękę oraz zdobywali pogłębioną wiedzę o wybranych grupach docelowych. Wakacje to także idealny moment na lekturę związaną z tematyką Pracowni! Polecamy zwłaszcza „APPetyt na APPlikacje. Praktyczny przewodnik”, publikację jednej z mentorek Pracowni, Sylwii Żółkiewskiej, oraz publikacje dostępne w kompendium wiedzy na stronie Otwartej Kultury.
W tym numerze Kserokopii prezentujemy najnowsze orzeczenie TSUE dotyczące portalu Pirate Bay i wyniki głosowania nad reformą prawa autorskiego w pierwszej z komisji Parlamentu Europejskiego – Rynku Wewnętrznego. Zachęcamy również do zapoznania się z raportami o funkcjonowaniu dozwolonego użytku w Europie i dostępie do nielegalnych treści w Polsce oraz dementujemy nieprawdziwe stwierdzenie komisarza Ansipa o systemach monitorowania treści. Zapraszamy również na prezentację raportu, który przygotowaliśmy z Fundacją ePaństwo – “Ustawa o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego rok po wejściu w życie” – już w najbliższą środę.
Diego Gomez to doktorant z Kolumbii, który za wrzucenie nie swojej pracy magisterskiej do sieci może skończyć w więzieniu na 8 lat. Oczywiście nie popieramy naruszenia prawa autorskiego (dlatego też staramy się, by prawo to było bardziej dostosowane do XXI wieku), uważamy jednak te zarzuty karne za oburzające – dlatego zachęcamy do wsparcia akcji crowdfundingowej na obrońców Diego. Więcej można przeczytać na blogu Stowarzyszenia Communia.
„Wizja lokalna” to program adresowany do osób zaangażowanych w działania edukacyjne i animacyjne wokół lokalnego dziedzictwa. Jego ideą jest wspieranie kadr kultury w pracy na rzecz budowania społeczności wokół prowadzonych działań, wdrażanie partycypacyjnych modeli pracy z odbiorcami oraz nowych narzędzi cyfrowych i powiązanych z nimi modeli (współpracy.
Do wspólnej pracy zapraszamy 6 lokalnych instytucji kultury z całej Polski.
W czasie trwania projektu, przy wsparciu merytorycznym Centrum Cyfrowego, uczestnicy zrealizują projekty ze społecznościami lokalnymi, w trakcie których zostanie wykorzystany serwis Otwarte Zabytki.
Otwarte Zabytki to współtworzony w ramach “cyfrowego czynu społecznego”, dostępny dla wszystkich katalog rozwijany od 2012 roku przez Centrum Cyfrowe, metodą crowdsourcingową. Jest źródłem zasobów i informacji na temat materialnego stanu obiektów zabytkowych w Polsce. Jednocześnie, stanowi także przystępne i łatwe w obsłudze narzędzie do budowania i animowania społeczności lokalnej poprzez włączanie jej w działania kulturalne i edukacyjne skoncentrowane wokół historii i architektury danego regionu.
W dwóch edycjach projektu powstało 8 projektów i 7 spacerowników wykorzystujących Otwarte Zabytki. Więcej o nich można przeczytać w naszych publikacjach: http://bit.ly/1RTXmrx oraz http://bit.ly/2tshMQs.
Warsztaty rozpoczynające projekt odbędą się 18 i 19 lipca w Warszawie. Zwracamy koszty podróży, zapewniamy nocleg oraz wyżywienie. Podczas warsztatów zaproponujemy wprowadzenie do prawa autorskiego i licencji Creative Commons, opowiemy o serwisie Otwarte Zabytki, wspólnie zastanowimy się nad możliwościami wykorzystania serwisu w lokalnych instytucjach kultury i wypracujemy trzy scenariusze działań, które będą później testowane w instytucjach biorących udział w projekcie.
Działania z lokalnymi społecznościami powinny odbyć się w lipcu i/lub sierpniu. We wrześniu lub październiku odbędzie się ewaluacja zrealizowanych działań z Latającymi Animatorami Kultury Towarzystwa Inicjatyw Twórczych “ę”. Dzięki temu zostaną przygotowane ostateczne wersje scenariuszy, które zostaną wysłane do lokalnych instytucji kultury w całej Polsce.
Udział w projekcie jest bezpłatny.
Do udziału szczególnie zapraszamy osoby z ośrodków o ograniczonym dostępie do kultury i oddalone od dużych ośrodków miejskich. By zgłosić swoją chęć udziału w projekcie, prosimy o odpowiedź na kilka pytań znajdujących się w formularzu: https://goo.gl/forms/Z2LK9qDsuJ92qZHm2. Zgłoszenia przyjmujemy do 9 lipca do godziny 23.59. Wyniki rekrutacji ogłosimy 11 lipca.
Na wszelkie dodatkowe pytania odpowie Ewa Majdecka (emajdecka@centrumcyfrowe.pl).
Partnerem projektu jest Towarzystwo Inicjatyw Twórczych “ę”. Dofinansowano ze środków Muzeum Historii Polski w Warszawie w ramach Programu „Patriotyzm Jutra”.
Zaproszenie w formacie pdf.
W rozstrzygniętej w maju rekrutacji spośród wielu zgłoszeń wyselekcjonowaliśmy trzy instytucje, które dołączyły do Partnera Pracowni – Muzeum Historii Polski. Przez najbliższe miesiące będą wspólnie z nami oraz naszymi mentorkami pracować nad stworzeniem czterech prototypów cyfrowych narzędzi, które posłużą udostępnianiu zasobów dziedzictwa w sposób skrojony na miarę potrzeb ich odbiorców. Do grona przedstawicieli instytucji biorących udział w pilotażowej edycji Pracowni – MHP, Muzeum Warszawy, Muzeum Narodowego w Warszawie i Ośrodka KARTA – podczas każdego ze spotkań dołączają także zaproszeni przez nas eksperci, którzy wesprą zespoły na każdym etapie prac.
foto: Weronika Sarnowska
Podczas pierwszego spotkania najważniejsza była dla nas integracja, inspiracja i wiedza. Uczestnicy zapoznali się nie tylko ze sobą nawzajem i zespołem Pracowni, ale także z przykładami twórczego wykorzystania narzędzi mobilnych i webowych w promocji zbiorów instytucji kultury. Poznaliśmy gamę różnorodnych narzędzi, takich jak quiz Geo Guesser, dokument Notes on Blindness, lub polska aplikacja mobilna JP2. Myśli Jana Pawła Drugiego. Podczas warsztatów uczestnicy weszli w rolę testerów, oceniając narzędzia pod kątem ich interaktywności, użyteczności, atrakcyjności wizualnej i innych właściwości. Mamy nadzieję, że te i inne innowacyjne narzędzia staną się inspiracją dla uczestników w projektowaniu ich własnych rozwiązań.
Zaproszeni eksperci i mentorzy wprowadzili też uczestników w podstawy user-centered design, badań publiczności oraz metodyk pracy projektowej zgodnie z filozofią Agile. Jest to podstawa dla kolejnych etapów pracy, które poprzedzone są każdorazowo pracą własną uczestników – po pierwszym spotkaniu, uczestnicy są odpowiedzialni za zebranie i przeanalizowanie danych ich instytucji, a także samodzielne przetestowanie dodatkowych narzędzi mobile i webowych.
foto: Weronika Sarnowska
Aby być na bieżąco z całym procesem, zachęcamy do śledzenia strony Pracowni Otwierania Kultury.
29 maja mieliśmy przyjemność gościć Effie Kapsalis, Chief of Content and Communications Strategy w Smithsonian Institution. Rolą Effie jest tworzenie strategii, wedle której zasoby archiwum, a także powiązane z nimi historie, są udostępniane i promowane w sieci. Ma bogate doświadczenie w budowaniu społeczności wokół działań swojej instytucji – poprzez wydarzenia, kampanie, gry i narzędzia cyfrowe angażujące odbiorców. Przykładowe projekty, które prowadziła, to produkcja aplikacji mobilnej „Castle of Curiosities”, kampania „Ask an Archivist” na Twitterze, czy edit-a-thon Wikipedii, podczas którego uczestnicy uzupełniali internetową encyklopedię o informacje o Afroamerykańskich naukowczyniach, o których wcześniej brakowało informacji w sieci. Effie prowadzi też współpracę online z szeroką siecią wolontariuszy – do transkypcji niektórych zbiorów Smithsonian używa crowdsourcingu. Effie promuje ustrukturyzowane, strategiczne podejście do planowania oraz ewaluacji działań w obszarze kultury.
Podczas poniedziałkowego spotkania Effie podzieliła się z nami swoją strategią oraz narzędziami, które stosuje w Smithsonian Institution w celu budowania zaangażowania publiczności i docierania do nowych odbiorców. Po krótkim wykładzie wprowadzającym, poprowadziła warsztat, w którym uczestnicy, korzystając z wiedzy i doświadczenia Effie oraz stosowanych przez nią metod, weryfikowali aspiracje i strategie swoich instytucji.
Visitors in Front of the Arts & Industries Building During the 1950s, Smithsonian Institution, domena publiczna
Instytucje kultury mają możliwość korzystania z wachlarza platform internetowych, mediów społecznościowych, rozwiązań cyfrowych, aplikacji mobilnych i strategii komunikacji, w celu angażowania istniejących i potencjalnych odbiorców w zbiory dziedzictwa. Aby jak najefektywniej zaplanować kampanię w tym gąszczu dostępnych rozwiązań, należy ustrukturyzować podejście do planowania, przeprowadzania oraz oceny projektu. U podstaw nowych programów powinno leżeć zrozumienie, jakie strategiczne cele instytucji będą miały one za zadanie realizować, i jakie są ich oczekiwane rezultaty. Kluczowym aspektem jest zrozumienie, do jakiej grupy odbiorców instytucja stara się dotrzeć, i jakie taktyki zapewnią działaniom skuteczność.
Effie Kapsalis w swoim wykładzie kładła nacisk także na mierzenie rezultatów przy użyciu dokładnie określonych wskaźników, które pozwolą ocenić, czy projekt odniósł sukces, czy też porażkę. Efektywna ewaluacja pozwoli na refleksję, wyciągnięcie wniosków i uniknięcie popełnienia tych samych błędów w przyszłości. Rezultaty projektu dobrze jest też porównać z doświadczeniami innych instytucji, żeby zrozumieć, jak nasze działania wypadają na tle innych, i w jaki sposób można korzystać z już wypracowanych rozwiązań. Co ciekawe, Effie wraz z zespołem co kwartał weryfikują i udoskonalają obrane i wdrażane strategie.
Otwarty dostęp do zasobów kultury i angażowanie szerszej publiczności w aktywny udział w życiu instytucji, w tym we współtworzeniu treści, to cele które przyświecają pilotażowej edycji naszego projektu Pracowni Otwierania Kultury. Więcej informacji możecie znaleźć tutaj: https://otwartakultura.org/
Prezentacja Effie Kapsalis, jak również inne przydatne materiały, dostępne są tutaj: https://www.slideshare.net/effiekapsalis/engaging-the-world.
Wykład i warsztat odbyły się 29 maja jako pierwsze wydarzenie towarzyszące projektowi Pracowni Otwierania Kultury.
Effie Kapsalis gościła w Warszawie jako prelegentka festiwalu Sektor 3.0. Warsztat został zorganizowany we współpracy z Fundacją Rozwoju Społeczeństwa Informacyjnego, które jest organizatorem i gospodarzem festiwalu, która odbywa się w dniach 30-31 maja w Warszawie.
Jak promować otwartość w edukacji? Jak rozmawiać o otwartości z administracją, a jak z uczniami i nauczycielami? Jak tworzyć zasoby i się nimi dzielić? Jakie działania możemy prowadzić wspólnie i jak możemy się nawzajem wspierać? – to tylko niektóre z tematów poruszanych podczas 2. edycji OER Policy Forum, która odbyła się 1-2 czerwca br. Eksperci, aktywiści i urzędnicy z ponad 20 krajów dyskutowali m.in. o tym, jak najlepiej tworzyć i wdrażać polityki publiczne dotyczące otwartości w edukacji na poziomach krajowym i międzynarodowym. Organizatorem wydarzenia było Centrum Cyfrowe.
Fot. Łukasz Matczak, CC BY
W tym numerze Kserokopii przedstawiamy nowe głosy w dyskusji dotyczącej europejskiej reformy prawa autorskiego. Zachęcamy do lektury artykułu poświęconego fenomenowi Netflixa i zmniejszającej się ilości naruszeń prawa autorskiego w internecie oraz kolejnego niepokojącego tekstu o trollingu prawnoautorskim. Poza tym zachęcamy do zapoznania się z wyrokiem kolumbijskiego sądu, ważnym z perspektywy otwartej nauki.
Stoimy na stanowisku, że tylko zmiana modeli biznesowych dostępu do treści może sprawić, że prawo autorskie będzie bardziej respektowane w internecie. Netflix jest tego doskonałym przykładem, przekonuje Bloomberg View. Dane pokazują, że od dawna liczba plików którymi dzielą się użytkownicy spada, a rośnie liczba subskrypcji na portalach streamingowych. (więcej…)